Over Anno Hillegonda
Gebied Hillegersberg-Schiebroek heeft een rijke geschiedenis die op een aantal plekken in het gebied zichtbaar is. Soms heel duidelijk aanwezig, soms alleen als je weet waar te kijken. Sommige verhalen, zoals die van de legende van de reuzin Hillegonda zijn bij velen bekend. Anderen, zoals die van de weduwe Nicolaas wellicht wat minder. Met deze dag willen we bezoekers meer bewust maken van de lokale geschiedenis, van de plek waar ze wonen of werken. Door meer van het verleden te weten, meer te weten van de mensen die voor ons hier ronddwaalden, kan het heden soms beter begrepen worden.
Datum: Zaterdag 30 september 2017 van 12.00-17.00 uur
Locatie: Op verschillende locaties in het gebied
De legende van Hillegonda
Wetenschappers beweren dat de oude dorpskern van Hillegersberg ligt op een ‘donk’: een rivierduin uit de late ijstijd die boven het omringende moerasachtige landschap uitsteekt.
Maar de oude inwoners van Hillegersberg, Schiebroek en Terbregge hebben een andere verklaring. Zij vertellen ons het verhaal van de reuzin Hillegonda, een legende die al eeuwenlang wordt doorverteld en gezongen. Het eerste couplet van het Hillegonda-lied luidt:
Toen Hillegond, een reuzenmaagd, van Hollands duinenrand,
onschuldig werd van huis gejaagd, nam zij een schootvol zand;
zij zocht een plaats voor ’t souvenir van haren dierbren grond,
en 't lieve meisje stichtte hier den Berg van Hillegond.
Akkoord, Hillegonda stichtte hier de Berg van Hillegond. Zij bouwde er haar Reuzenhuis, waarvan de ruïne nog te zien is op het kerkhof van de Hillegonda kerk. Maar wat gebeurde er verder op en rond die zandheuvel? We maken een reis in de tijd en brengen op een aantal historische locaties in Hillegersberg en Schiebroek de geschiedenis tot leven.
De Hillegondakerk
Is de Hillegondakek vernoemd naar de reuzin van de legende?
Hildegard van Bingen (1098-1179) was een hoogbegaafde mystieke religieuze. Zij schreef in het Latijn haar visioenen, en boeken op het gebied van geneeskunde, natuurkunde en theologie. Tevens componeerde zij gezangen en muziek. Zij onderhield zelfs correspondentie met de paus. Toch is zij – bij nader inzien – niet de naamgeefster van de Hillegondakerk.
In 1269 gaf Floris V (der Keerlen God) toestemming aan zijn leenheer Vranke Stoep, dat zijn kleindochter het kasteel van Hillegersberg mag erven. Dat freuletje woonde aan de duinenrand en heette . . . Hillegunde.
Zo zijn we weer terug bij de legende van vrouwe Hillegonda.
